BIURO KONSTRUKCYJNE
Zakres analizy
Przedmiotem opracowania była analiza posadowienia osiedla mieszkaniowego oraz analiza zakotwienia płyty fundamentowej garażu z uwagi na wypór wody (UPL). Przeanalizowano możliwości wprowadzenia optymalizacji projektu posadowienia.
Konstrukcja budynku
Analizie poddano budynki stanowiące pierwszy etap inwestycji mieszkaniowej, zlokalizowanej w Warszawie. Budynki posiadają jedną kondygnację podziemną (garaż) oraz od 4 do 8 kondygnacji nadziemnych. Całość podzielono na dwa segmenty: pierwszy o wymiarach części podziemnej ok. ~40 × ~80 m oraz drugi o wymiarach części podziemnej ok. ~50 × ~80 m. Segmenty dodatkowo rozdylatowano w strefie patio (trzpienie w płycie i zdwojenie słupów). Grubość płyty fundamentowej pod strefą patio wynosiła 35 cm, z lokalnymi pogrubieniami. Pod częścią wysoką zastosowano płytę fundamentową o grubości 50 cm z lokalnymi pogrubieniami. Dla zapewnienia szczelności części podziemnej zastosowano ciężką izolację powłokową.
Analiza wyporu wody
Przeprowadzono szczegółową, wariantową analizę stanu wyporu wody (UPL). Wyniki potwierdziły konieczność zastosowania pali kotwiących w strefach patio i poprawność projektu konstrukcji. Dodatkowo przedstawiono inwestorowi szczegółowy raport z obliczeń, obejmujący:
nośność pali kotwiących,
wpływ ciężaru warstw na stropie 0 na redukcję zakresu pali kotwiących,
wpływ pogrubienia płyty fundamentowej i płyty poziomu 0 na redukcję zakresu pali kotwiących oraz określenie niezbędnego balastu umożliwiającego całkowitą rezygnację z pali.
Analiza możliwości posadowienia bezpośredniego
Przeprowadzono analizę możliwości bezpośredniego posadowienia budynków uwzględniając lokalną wymianę gruntów nienośnych. Oceniono osiadanie budynków na podstawie modułów ściśliwości M, wyznaczonych w badaniach dylatometrem Marchettiego (DMT), i wskazano możliwość posadowienia bezpośredniego budynków segmentu pierwszego z lokalną wymianą gruntu.
Kluczowy wniosek z analizy
Ustalono, że rozpoznanie podłoża gruntowego jest niewystarczające i nieadekwatne do rozmiarów budynków, sposobu posadowienia, głębokości aktywnej oraz zróżnicowania warunków wodno-gruntowych. W przypadku występowania słabych gruntów i konieczności ich wzmocnienia, dla obiektów kubaturowych należało rozpoznać podłoże w siatce zbliżonej raczej do 15 × 15 m, a nie jak to wykonano w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej 30 × 30 m. Dodatkowo głębokość rozpoznania powinna zostać dostosowana do długości pali.
Podsumowanie
Analiza potwierdziła konieczność kotwienia płyty fundamentowej w strefach patio oraz wykazała możliwość bezpośredniego posadowienia segmentu pierwszego. Wskazano również na istotny problem niedostatecznego rozpoznania podłoża gruntowego, który bezpośrednio wpływa na przewymiarowanie posadowienia budynku, a w konsekwencji prowadzi do zwiększenia kosztów całej inwestycji.
Generalnie można stwierdzić, że słabe rozpoznanie podłoża stanowi w bardzo wielu przypadkach jedynie pozorną i tylko początkową oszczędność dla inwestora, która podwyższa koszt wzmocnienia podłoża i posadowienia budynku.
biuro@forseeds.pl
+48 506 707 101
/ Website created in white label responsive website builder WebWave/ © 2025 Marcin Smętek All rights reserved/